Op zaterdag 27 september 2025, in de warme stilte van een herfstdag, tussen de muren van ons Russische Huis, vond voor het eerst de Literaire Dictée plaats — een gebeurtenis die generaties verenigde en ons deed herinneren wat al lang vergeten was.

Acht dappere zielen kwamen bijeen. Acht harten die niet bang waren voor de uitdaging. Van 36 tot 84 jaar — leeftijd was geen belemmering, want ware liefde voor literatuur kent geen jaren. Zij leeft in ieder die zorgvuldig de kracht van het woord in zichzelf bewaart.

Voor aanvang van de dictée werden de deelnemers begroet door Yuliya Valeryevna Sosipatrova — adjunct‑directeur voor de hoofdactiviteiten van de Regionale Universitaire Wetenschappelijke Bibliotheek van Moermansk, en projectleider van de “Internationale educatieve campagne ‘Literaire Dictée’”. In haar bemoedigende woorden klonk zowel wijsheid als inspiratie, alsof zij een onzichtbare deur opende naar een bijzondere ruimte — daar waar literatuur heerst.

Vervolgens verschenen de bladen met de opdrachten. En… stilte.

Niet een gewone stilte, maar geconcentreerde, levende stilte. Alleen af en toe verstoord door een zwaar zuchten — alsof elke regel in de opdracht slechts te begrijpen was voor wie niet alleen de tekst, maar ook de adem van een tijdperk hoort. Iemand staarde peinzend naar het sierpleisterwerk aan de muren — alsof de oude decoratie aanwijzingen bevatte van Poesjkin, Yesenin, Voznessensky…

De tijd verstreek. Gedachten zochten de juiste woorden. Als de antwoorden niet meteen gevonden werden, werden ze logisch afgeleid. De antwoorden waren niet eenvoudig te geven, maar — iedereen slaagde. De bladen werden ingeleverd. Toch haastte niemand zich om te vertrekken.

Gesprekken begonnen. Iemand deelde zijn vermoedens, iemand — twijfels, iemand herinnerde al strofen die ooit uit het hoofd geleerd waren. Literatuur verenigde, gaf een gemeenschappelijke taal, ongeacht leeftijd, beroep of levenspad.

En voor de deelnemers wachtte een avond gewijd aan het werk van Sergei Yesenin. Maar daarover — later. Want de dag die begon met de dictée was al een deel van de geschiedenis geworden. De geschiedenis van het Russische Huis. De geschiedenis van een levende liefde voor het Russische woord.