Toen het water van de universele zondvloed

Opnieuw binnen de grenzen van de oevers terugkeerde,

Uit het schuim van de terugtrekkende stroom,

Kwam liefde stil op de oever tevoorschijn

En loste op in de lucht tot zijn tijd,

En de tijd was veertig keer veertig. (V. Vysotsky)

Beste vaste en ereleden van ons literaire salon! Zoals afgesproken zal de volgende sessie zeer binnenkort plaatsvinden, op de verjaardag van de dichter, bard en acteur Vladimir Vysotsky. Daarom koos ik zijn regels voor de titel.

Deze keer zullen we samen over poëzie praten. Of het nu gaat om liefdeslyriek, vreugdevol of treurig, over de natuur of de mens – ze laten geen van ons onverschillig. Verzen en metaforen worden zo verankerd in de cultuur dat velen zich niet eens hun auteurschap herinneren. “Maar onze noordelijke zomer, een karikatuur van zuidelijke winters…”, “De zoon kwam als een kruimel naar zijn vader…”, “En eeuwige strijd, rust verschijnt alleen in onze dromen”, enz.

Heb je al gekozen van welke dichter je ons de creativiteit wilt laten ontdekken? Als een van jullie je favoriete regels wil voorlezen, zou dat geweldig zijn. Geen noodzaak om uit het hoofd te leren, lezen vanaf een blad is voldoende.

Vergeet niet om vrienden en kennissen uit te nodigen!

De voertaal is Russisch.