Een maand geleden vond er bij ons in de kinderclub een ruimtevlucht plaats! Ja, ja, wees niet verbaasd, een echte ruimtevlucht!
En zo gebeurde het.
Op 15 april verzamelde zich een heel ruimteteam bij ons. Hier waren zowel jonge wetenschappers, als astronauten, en zelfs een ondersteuningsgroep van volwassenen. Kirill Kruglov werd benoemd tot missieleider.
Ken je hem niet? Nou, weet dan dat hij een zeer enthousiast en bekwaam persoon is. In het begin heeft hij gecontroleerd hoe goed zijn bemanningen – en er waren er twee – de kennis beheersten. Hoe kun je naar de ruimte gaan zonder degelijke kennis? Het bleek dat alle teamleden zich grondig hadden voorbereid en snel en correct op de vragen antwoordden.
Kirill begon zijn interactieve lezing met een verhaal over planeten. Het bleek dat de kleine testers goed bekend waren met dit onderwerp. Ze waren niet alleen in staat om te antwoorden op welke planeten ons zonnestelsel bestaat, maar ze konden niet verward worden over de massa van hemellichamen of de zwaartekracht.
Er werd gesproken over de kwaliteiten die astronauten moeten hebben. Het bleek dat niet alleen kennis van natuurwetenschappen nodig is, maar ook een goede fysieke voorbereiding. En het belangrijkste is dat een astronaut in staat moet zijn om vriendschap te sluiten en een echte kameraad te zijn.
Daarna gingen ze over tot praktische kennis: de lancering van een raket. Ze gebruikten een model van de laatste constructie – een plastic fles van een koolzuurhoudende drank. De vlucht verliep succesvol: de landing op de luifel bij de ingang verliep zonder incidenten.
Na een korte pauze en wat rek- en strekoefeningen keerde de kapitein en zijn team terug naar het vluchtleidingscentrum.
Eerst werkten ze op de lanceerplaats. Ze zochten brandstof, testten de motoren, probeerden modules uit. Uiteindelijk kwamen ze tot een overeenkomst en assembleerden ze het ruimteschip.
Wat een enthousiasme was er te zien in de ogen van de kleine astronauten toen hen werd verteld dat de lancering zou plaatsvinden. Ze sprongen op van hun stoelen, verklaarden vol overtuiging en zwaaiden met hun handen alsof ze wilden helpen… Maar helaas, de berekening bleek onjuist te zijn. De raket bereikte de baan, misschien die van Mars, en… bleef daar achter.
Op een heldere sterrennacht, ga naar buiten en kijk naar de lucht. Zoek daar de rode planeet. Kijk eens goed. Zie je de satelliet die om Mars heen draait? Dat is de onze.
Natuurlijk was dit alles slechts een computersimulatie. Maar wie weet, misschien hebben de lezingen van Kirill Krouglov de toekomstige veroveraars van de ruimte-oceaan hun pad gewezen!
P.S. Ik wil mijn speciale dank uitspreken aan de getalenteerde autodidactische kunstenaar Irina Yakimenko, die niet alleen haar ruimteschilderijen ter beschikking heeft gesteld, maar ook geduldig antwoord heeft gegeven op de vragen van kleine geleerden.
