DE AUTEUR :

Op 17 februari 2023 vond in het Brusselse Huis Russe een literaire avond plaats met deelname van Dominique Fernandez, lid van de Académie Française, auteur van talrijke boeken in een omvangrijk oeuvre van kwaliteit en prolixiteit (een honderdtal boeken gepubliceerd) dat hem in 1974 de Prix Médicis opleverde voor Porporino ou les mystères de Naples, in 1982 de Prix Goncourt voor Dans la main de l’Ange, de Prix Charles-Oumont de la Fondation de France in 1986 voor L’Amour, de Prix Prince Pierre de Monaco voor zijn oeuvre in 1986, de Prix Mediterranée en de Prix Brancati in 1988 voor Le radeau de la Gorgone, de Lambda Literary Prize in de VS in 2003 voor de vertaling van L’amour qui n’ose dire son nom, Art et homosexualité, de Prix François Mauriac en de Grand Prix Jean-Giono in 2009 voor Ramon.

HET BOEK :

Nu een boek over de Sovjetroman? Juist nu: zoals Romain Rolland zei tijdens de Grote Oorlog, het is niet omdat de Duitsers het wilden dat we Goethe gaan ontkennen.

Bovendien waren veel van de schrijvers die hier worden gepresenteerd door Dominique Fernandez, een van de grootste kenners van de Russische literatuur (Dictionnaire amoureux de la Russie, Plon, 2004, Avec Tolstoï, Grasset, 2010), in verzet tegen Stalin, of keerden de censuur zich tegen historische fictie of sciencefiction.

Met de val van de USSR is een heel deel van de westerse literatuur ten onrechte uitgewist. Dominique Fernandez brengt de werken en levens van de groten uit die periode (tussen de revolutie en Chroesjtsjov) voor ons tot leven, van Gorky tot Pasternak, via Ehrenbourg, Babel, Paoustovski, Aïtmatov en Alexeï Tolstoï.

Het herinnert ons ook aan het bewonderenswaardige literaire moment dat de postrevolutionaire periode genereerde. In tegenstelling tot een maar al te vaak voorkomende misvatting, haalt hij enkele van de grote schrijvers van het ‘socialistisch realisme’ uit de minachting waarin ze werden gehouden. De dictatuur gaf op haar beurt geboorte aan een satirische fictie die we hier ontdekken, zoals de verrukkelijke Olecha, Zochchenko of Ilf en Petrov. In plaats van de literatuur het zwijgen op te leggen, compenseert de tirannie haar fouten met een van de allergrootste boeken, waarmee Dominique Fernandez zijn eigen boek, Leven en lot van Vassili Grossman, aanvult.

Een boek van rechtvaardigheid, een boek van kennis, een boek ook van smaak.